HGC D1 - KZ D1 (13-11-2022)
Wedstrijd 11, de laatste uit het rijtje van de 12 teams uit de hoofdklasse. Zoals u misschien al ter oren is gekomen, wij zijn wel aan punten toe.
Vandaag heerste echt het gevoel dat dit hem ging worden. Vandaag ging het kwartje echt onze kant op vallen. Zeker omdat Kristen Paton, KP, eindelijk in ons midden was. Na maanden teleurstelling en frustratie mocht ze dan eindelijk Nederland in en voor ons competitie spelen! ‘Baaie Welkom’.
Met deze frisse kracht, drie enthousiastelingen uit MA1 en een heerlijk zonnetje waren we er klaar voor. De start was dan ook zeker oke! De bal ging vooral op het middenveld heen en weer, maar echte kansen werden er niet gecreëerd. We waren in ieder geval wakker. Kwart twee golfde iets meer op en neer, wat ook resulteerde in een aantal corners. Waar het bij ons een beetje (heel erg) mis liep (Lees: Bies ving hem mooi op in haar maag), ging HGC efficiënter met haar kansen om. De tweede corner werd dan ook uit de rebound gescoord. Hard werkend gingen we op zoek naar de aansluiting, maar tot echte kansen leidde dit wederom niet. Dan moest het maar in de tweede helft gebeuren! Ditmaal met de zon in ons gezicht en de blik vooruit. We bikkelden door, de komst van KP zorgde voor een dynamisch spel. We creëerden veel ruimtes, HGC moest duidelijk zoeken naar de gaten. Op wat spannende uitbraken van HGC na hadden wij het betere van het spel. De corners werden ook beter genomen! De lijnstop van HGC was echter wakker, want deze werd tot tweemaal toe van de lijn gehaald. In de laatste paar minuten op jacht naar het laatste punt? Jazeker, maar tot resultaat heeft het niet mogen leiden. Weer niet. Het weer was er naar, maar weer niet. Dat was dan ook het gevoel waarmee we van het veld stapte. Wij houden vast aan onze kracht, als het niet volgende zondag tegen Amsterdam is, dan wordt het wel de tweede seizoenshelft. We voelen de support van al onze fans, dank voor jullie aanmoedigingen en tot volgende week!