26 september was dit dal de thuiswedstrijd tegen Amsterdam dames 1. Na een pittige avondwedstrijd in Eindhoven op donderdag avond volgde direct de wedstrijd tegen de Amsterdamse. Vrijdag konden de beentjes gelukkig even omhoog. Voor de een was dit thuis op de bank, een ander deel van de selectie deed dit in de bioscoop. Een activiteit waar normaal niet altijd het moment voor te vinden is. 

Met frisse moed, maar toch nog een beetje zware benen mochten we wederom thuis aantreden. Voor Christa zelfs haar eerste wedstrijd! Na veel pech en lang revalideren mocht ze haar kwaliteiten showen aan het thuispubliek! 

Amsterdam, de ploeg die ons met 1-0 versloeg in de ABN-AMRO cup had wat uitvallers, een goede mogelijkheid om op jacht te gaan naar punten! We startten echter wat onwennig aan de wedstrijd. De press stond wel, maar Amsterdam kwam er te makkelijk doorheen. De barbapapa van Roel was ver te bekennen. De linies stonden te ver uit elkaar, en verdedigend stapten we te diep omlaag. We zijn juist een ploeg die graag mee hockeyt, en dan het liefste niet alleen op eigen helft. Dat zat er echter even niet in, wat resulteerde in twee tegendoelpunten in de eerste helft. 

Een flink aantal woorden zijn in de rust gedeeld. Dit moest gewoon beter. De energie moest omhoog. Na nogmaals 35 minuten hebben we helaas moeten concluderen dat Amsterdam een maatje te groot was. Een aantal persoonlijke fouten, een algeheel te laag niveau, en een goed Amsterdam resulteerde uiteindelijk in een 0-7 op het scorebord. Een uitslag waar wij zeker niet voor hadden getekend. Het rode leger was vandaag uiteengedreven. Maar niet getreurd, het vindt elkaar weer terug.

Aanstaande zondag 3 oktober, spelen we weer op eigen terrein, ditmaal tegen Bloemendaal om 12:45 uur. Ik verzeker u, met een beter resultaat. Graag tot dan!