Klein Zwitserland H1 – HGC H1 (18-04-2021)

De Haagsche Klassieker, de Steenbokken versus de Gazellen. Een strijd waarin wij de laatste jaren altijd aan het kortste eind trokken, maar vaak dichtbij een gelijkspel of zelfs een winst waren geweest. Dat was in de heenwedstrijd van dit seizoen echter niet het geval, toen wij een draak van een tweede kwart speelden. Toen speelden wij op een zaterdag in de vrieskou, nu speelden wij op een zondag in het zonnetje. Het kan verkeren, aldus onze grote vriend Bredero. 

Zoals het weer heel anders was, was ook onze selectie dat ten opzichte van destijds. Door een groot aantal afwezigen (enkele blessures, maar ook vier corona-/quarantainegevallen) zaten er drie JA1-spelers bij onze selectie, waarvan twee ook veel minuten zouden gaan maken. Dit was vrijdag ook al het geval, maar ook toen lieten wij al zien dat het team altijd sterker is dan het individu. 

Tegen HGC startten wij erg sterk, ondanks een poging van de HGC-captain om ons uit onze concentratie te halen door van kant te wisselen. Nadat ons dat niets deed, kregen wij na zo’n 10 minuten spelen een corner. Deze raakte de voet van de uitloper, waardoor een nieuwe corner volgde. Na een goede aangeef en stop, was het Aki die wel raad wist met deze kans: hard, net boven de klomp van de HGC-keeper pushte hij raak: 1-0! Aki is los de laatste weken en is echt niet te houden. Heerlijk om voor te komen en op dat moment was het ook terecht. Natuurlijk zou HGC, met zijn typerend aanvallende spel, gaan komen. Het eerste kwart was er echter vrij weinig aan de hand en de corners die wij tegen kregen, werden erg kundig verdedigd. 

In het tweede kwart speelden wij ietwat minder goed dan in het eerste kwart en lieten wij ons iets te veel uit de wedstrijd halen door externe factoren. Dit zou ons in één minuut twee tegentreffers gaan opleveren: eerst was het HGC dat sneller was dan wij en hun Japanse spits in de cirkel wist te bereiken. Laatstgenoemde scoorde, dat moet gezegd worden, erg knap uit de draai: 1-1. Diezelfde spits scoorde nog geen minuut later de 1-2, toen een half hoog schotje op de goal werd onderschept door hem en hij met een hoge backhand raak wist te slaan. De vorige keer tegen HGC gaven wij de wedstrijd in het tweede kwart weg. Zou dat dan weer gaan gebeuren? Nee. Na deze dubbele uppercut ging onze borst weer naar voren en de kin weer omhoog. Een slotoffensief in dit kwart leverde ons een corner op, nadat enkele HGC-corners goed waren verdedigd. Onze corner bleek een uitspeelcorner: de arbiters van dienst hadden inmiddels afgefloten. Een curieus moment zou gaan plaatsvinden. Nadat de eerste poging verdedigd werd, bleef de bal liggen tussen cirkelrand en stippellijn. Zoals u weet: de bal moet buiten de stippellijn zijn voordat de corner (en daarmee dit kwart) is afgelopen. Een van onze spelers was op pad met de bal richting de cirkel, ondanks dat een HGC’er een overtreding op hem beging. Voordeel zou je zeggen, of natuurlijk een corner (als het zo’n erge overtreding was). De scheidsrechter gaf echter een vrije slag net buiten de cirkel in plaats van voordeel, waardoor de corner en daarmee deze grote kans waren afgelopen. 

Na de rust kwamen wij beter voor de dag dan in het tweede kwart. Wij speelden met lef en aan beide kanten vielen kansen te noteren. Uiteindelijk was het HGC dat z’n zoveelste corner raak pushte: 1-3. Dit was tevens de stand na het derde kwart en dan wordt het erg lastig uiteraard.

In het vierde kwart kregen wij 10 minuten voor tijd een corner te nemen en uiteraard wist Aki weer raad met deze buitenkans: 2-3! De bal werd nog even getoucheerd door de eerste loper der HGC’ers, maar de bal was zo hard, dat deze niet van richting wilde veranderen. Niet veel later kreeg HGC een levensgrote kans, maar deze werd gelukkig gestopt. Toen, met nog twee minuten te spelen, kregen wij een strafcorner. Aki had er al twee in liggen en dus ging onze hoop naar hem. Zijn poging werd nu helaas wel gekraakt, maar de bal was nog niet volledig weg. Nog een minuut en wij hadden de bal in hun 23. De bal werd vanaf de linker kant van het veld de cirkel ingepompt en daar kwam Marco, als een duveltje uit een doosje, voor zijn man en verlengde de bal door de benen van de HGC-keeper in de goal: 3-3! Wat een lekker moment voor de gelijkmaker. Het eindsignaal klonk niet lang daarna.

Eindelijk hebben wij weer eens een resultaat behaald en na de afgelopen weken was dit ook wel terecht. Wij zijn de laatste weken erg goed bezig en dat betaalt zich dan toch uit in een punt. Wij spelen dit seizoen nog tweemaal: zondag thuis tegen Bloemendaal en de week erna uit tegen Oranje-Rood. Wij gaan er tweemaal alles aan doen om nog een overwinning binnen te slepen om ons goede werk nog meer om te zetten in punten.