Rotterdam H1 – Klein Zwitserland H1 (25-09-2020)

De eerste vrijdagavond-wedstrijd van het seizoen werd gespeeld in de Havenstad, oftewel in 010. Ondanks dat 010 versus 070 niet echt een ding is, stonden wij op scherp na een goede trainingsweek. 

De gedachten voor deze wedstrijd gingen bij menigeen even terug naar onze vorige uitwedstrijd op Rotterdam: deze was eveneens op een vrijdagavond en er zouden zeker meer gelijkenissen plaats gaan vinden. Destijds (twee seizoenen geleden al weer) verloren wij met 0-2 en was het noodweer.

Voor deze avond was er wederom niet al te best weer verwacht en net als twee jaar geleden werd de wedstrijd op een gegeven moment gestaakt in verband met het noodweer. Wees niet bang: de wedstrijd zou redelijk snel hervat worden. Voor de staking regende het pijpenstelen en bij geen van de strijders in het stadion was nog een droog plekje op het tenue te vinden. Echt een pretje is het niet om in dat weer te spelen, maar zoals onze vrienden van Queen al zo mooi zongen: the show must go on! Wij bleven ondanks het weer scherp en gefocust op onze taak. Ook Rotterdam leek niet al te veel afgeleid en daardoor ontspon zich een mooi gevecht. Voor die bewuste staking kreeg Rotterdam zo’n drie corners te nemen, maar allen werden vakkundig gepareerd door onze cornerdefensie. Net voordat er gestaakt zou gaan worden, rolde de bal al niet heel hard meer en was het zaak om de bal naar hun kant te spelen en dan druk te zetten. Ook Rotterdam was niet van gisteren (of donderdag, zo u wilt) en leek dezelfde tactiek te hanteren. Gelukkig zagen de arbiters van dienst snel in dat dit weinig met hockey te maken had en dus werd het spel stilgelegd.

Iedereen snel naar binnen en de handdoeken werden uit de tassen getoverd om in ieder geval de gripjes onzer sticks droog te maken. Toen wij zo’n 10 minuten later weer naar buiten gingen, was het als een totaal nieuwe avond: de regen was zo goed als gestopt, het veld was weer bespeelbaar en ook de wind was vrijwel verdwenen. Dus niet van de regen in de drup, maar van de regen naar de droogte. Oké, dat klonk leuker in mijn hoofd. Afijn: nu alle afleiding volledig verdwenen was, begon de wedstrijd dan echt. Wij speelden erg gedisciplineerd en sterk en fungeerden als team. Rotterdam, een team met enkele sterke individuele spelers, beet ook van zich af en kreeg weer een corner. Toch geen doelpunt en zo bleef het 0-0. Niet veel later kregen wij onze eerste strafcorner. Aki, ons nieuwe kanon, toonde wederom zijn waarde door hard laag door het midden doeltreffend te zijn: 0-1! Je hoeft niet altijd de meeste kansen te hebben om op voorsprong te komen en daar was dit een mooi voorbeeld van.  Iets na de goal zou Rotterdam een grote counterkans krijgen en het was Govert die hier een stokje voor stak. De meningen over hoe clean deze tackle was verschilden (toch Omar?), maar de counter was in ieder geval voorkomen. Wel ten koste van een gele kaart. Deze fase wisten wij zonder kleerscheuren door te komen. Toch zouden wij met een gelijke stand de rust in gaan, door niet al te attent verdedigend werk. Zonde om een helft zo geconcentreerd te spelen en dan een goal te makkelijk weg te geven: uiteindelijk kon bij de tweede paal de gelijkmaker gescoord worden: 1-1. Tevens ruststand.

Na de rust wisten wij wat ons te doen stond: wij speelden bij vlagen goed en wij moesten zorgen dat we verdedigend georganiseerd zouden blijven staan. Echt heel grote kansen kregen wij in het derde kwart niet, maar wel hielden wij onze goal schoon. Enkele corners werden relatief gemakkelijk gegeven, maar onze cornerdefensie stond als een huis. De ene keer rende Wisse of David de bal eruit. De andere keer kreeg Koene er een handschoen of klomp tegenaan. 

In het laatste kwart, zo’n 10 minuten voor tijd, kregen wij ineens een tweede strafcorner te nemen. Aki stond al weer klaar op de kop van de cirkel, maar ditmaal kreeg de Rotterdamse goalie een handschoen tegen de harde inzet van Aki. Nu zou een knotsgekke slotfase volgen, waarin Rotterdam nog 3 of 4 corners zou krijgen. Ook over deze corners kon worden gediscussieerd of ze helemaal terecht waren, maar u weet net zo goed als wij dat dat vrijwel nooit zin heeft. Zo ook nu: onze cornerdefensie zou wederom getest worden. Wederom enkele goede momenten van onze uitlopers en Koene zorgden ervoor dat we op een gelijkspel af stevenden. Totdat Rotterdam toch nóg een corner kreeg, terwijl wij zeker wisten dat wij goed hadden verdedigd. 1 Minuut voor tijd speelde dit zich af en dus was het duidelijk: nu een treffer incasseren zou een verlies betekenen, terwijl de bal stoppen zou betekenen dat wij als morele winnaar van het veld konden stappen. De bal werd goed aangegeven en gestopt en nadat de eerste poging van hun specialist gekeerd werd door de linker voet van Koene, was het hun tweede specialist die scherp was om de rebound in te tikken. Gelukkig kreeg Koene nu zijn rechter handschoen tegen de bal en daarmee was het gevaar geweken. Eindstand: 1-1.

Tophockey Overzicht