Vrijdag is er veel moeite en tijd door vrijwilligers gestoken om het voor toeschouwers coronaproof te maken, waarvoor veel dank. Ons veld 1 werd omringd door hoge hekken en dat was toch vreemd om te aanschouwen. Ook moesten er (gratis) tickets worden gereserveerd om ons spel te kunnen aanschouwen. Is dit wellicht het (gedwongen) begin van tickets in de Hoofdklasse? Wellicht een volgende stap in de professionalisering van het hockey. Afijn, daar gaat dit verslag niet over – hoe interessant dan ook.

Voor ons was van te voren duidelijk dat er kansen zouden liggen in de wedstrijd tegen Amsterdam. Wij hadden een goede trainingsweek achter de rug en maken sowieso wekelijks grote stappen als team. Amsterdam, dat eerst de wedstrijd nog niet wilde starten wegens een te droog veld, schoot echter uit de startblokken. Een moment, na enkele minuten spelen, van onoplettendheid zorgde plots voor de 0-1. Een vrije slag werd genomen in onze 23 en uiteindelijk werd de bal onze cirkel ingeslagen. Een der Amsterdamse spitsen was het scherpst van iedereen en kon de bal al vallend met zijn backhand promoveren tot doelpunt. Een fikse tegenvaller, zo’n snel tegendoelpunt. Toch lieten wij ons niet al te veel van de wijs brengen. Wij hielden ons hoofd koel en speelden volgens ons strijdplan. Dit plan zou ons veel kansen gaan opleveren. Dit bleek al snel waar te zijn, toen wij in het restant van het eerste kwart drie meer dan prima kansen kregen.

In het tweede kwart barste de wedstrijd nog meer los en via Ruben kregen wij een grote kans. Hij kreeg de bal in de vijandelijke cirkel en nadat hij de bal goed beschermd had, perste hij er een backhandschot uit. De bal werd gepareerd door de doelwachter der Hoofdstedelingen, maar die laatste moest wel een rebound prijsgeven. Onze Duitse goaltjesdief Marco was er als de kippen bij, maar toch kon zijn poging ook nog onschadelijk gemaakt worden. Niet veel later zouden wij onze eerste strafcorner krijgen, maar helaas werd deze er door de eerste loper uitgerend. Enkele minuten na dat moment was het Amsterdam met een levensgrote kans op de score te verdubbelen. Wij leverden de bal in op onze eigen 23 en twee Amsterdammers kwamen op onze doelman af. Gelukkig kon Koene met zijn stick de bal wegtikken, waardoor het 0-1 bleef. Even daarvoor had Amsterdam ook al een prima kans gehad via een 1 op 1, maar ook die poging werd geneutraliseerd. Zo waren er voldoende kansen over en weer, maar bleef het 0-1. Wij hadden in dat tweede kwart zeker een doelpunt kunnen maken en dat was alles behalve onterecht geweest. Toch zou de ruststand 0-1 zijn.

Na de rust kwamen wij erg sterk voor de dag. Het derde kwart werd door ons gedomineerd en Amsterdam was bij fases onherkenbaar. Het was echt KZ dat drukte en dat grote kansen kreeg. De grootste Haagse kans was voor Marco, die op weergaloze wijze de bal in de lucht controleerde en op de lat sloeg. Ook Camil kreeg een levensgrote kans, toen hij ineens opdook in de cirkel en de bal rakelings langs de verkeerde kant van de paal sloeg. In dit kwart was Amsterdam machteloos, maar toch hielden zij stand.

In het laatste kwart zou het moeten gebeuren. Nog enkele kansen voor ons zouden geen doelpunt opleveren en ineens was Amsterdam gevaarlijk in onze cirkel. Op slinkse wijze werd een corner verdiend. Via eerste loper Wisse kwam de bal op het hoofd van een Hoofdstedeling en dus wederom een corner tegen. Deze inzet werd gekeerd door Koene, maar de rebound passeerde hem wel. Gelukkig stond lijnstopper Steven nog steeds op de lijn. De bal ging hard op goal, maar raakte Stevens voet: strafbal tegen. Ook werd Steven het veld uitgestuurd met een gele kaart, wegens het vermeend opzettelijk stoppen van de inzet met zijn voet. Er waren nog zo’n 8 minuten te spelen toen dit alles zich voordeed en dus zou een rake strafbal voor Amsterdam waarschijnlijk het einde van de wedstrijd voor ons betekenen. Gelukkig pakte Koene de bal op prachtige wijze met zijn linker handschoen. We zaten nog in de wedstrijd! Niet veel later zouden wij loon na werken krijgen. Nico nam een vrije slag snel in de vijandelijke 23 en een Amsterdamse verdediger viel hem aan, terwijl hij geen 5 meter afstand had. Een domme overtreding die hem op een strafcorner tegen kwam te staan. Onze tweede van de wedstrijd met nog 4 minuten te spelen. Wat een moment zou dit zijn om te scoren. Na een goede aangeef en stop was het ons nieuwe kanon, Aki, die snoeihard over de grond raak pushte: 1-1! Zouden wij gaan stunten? We waren er dichtbij en eerlijk is eerlijk: over de hele wedstrijd genomen hadden wij ook absoluut recht op een punt. Vlak na de heerlijke gelijkmaker van Aki zaten wij echter al weer in de problemen. De aanvoerder van Amsterdam lanceerde zichzelf in onze 23 en kreeg buiten de cirkel een strafcorner na een vermeende overtreding van ons. Ondanks ons protest was het Amsterdam dat mocht gaan aanleggen vanaf kopcirkel. Onze vaste lijnstoppers stonden niet binnen de lijnen (als gevolg van Stevens kaart) en dus werd Nico opgetrommeld om op de lijn te gaan staan. U raadt het al: de inzet van de Belgische cornerspecialist van Amsterdam ging op onze lijnstop en jawel: Nico stond zijn mannetje. De rebound van deze redding zorgde uiteindelijk wel voor een nieuwe corner voor Amsterdam. Deze poging werd gestopt door Koene en de rebound hiervan werd in eerste instantie goed verdedigd. Helaas zou een nieuwe corner toch het resultaat zijn. Corner nummer 3 op een rij en 5 in totaal voor Amsterdam. Wisse, onze eerste renner, werd weggestuurd wegens te vroeg uitlopen. Wisse was het hier niet mee eens, maar helaas bleef het besluit onveranderd. Met een man minder in de goal zouden wij deze poging moeten zien te overleven. Gelukkig was het de rechter klomp van Koene die redding bracht. Nog een minuut te spelen ongeveer, maar het laatste gevaar was geweken. Het bleef bij 1-1 en onze sterke teamprestatie heeft ons een beloning in de vorm van een punt opgeleverd. 

Sinds deze wedstrijd verkiezen wij onderling wie Man of the Match is. Via deze verslagen zullen wij u wekelijks op de hoogte houden wie dit is geworden. Door de gestopte strafbal is de eer zondag naar Koene gegaan. Eens kijken wie deze prijs volgende week zal gaan winnen, als wij een erg belangrijke wedstrijd spelen. Thuis komt concurrent Hurley op bezoek. Wij vonden het zondag heerlijk om voor ons eigen publiek te spelen en hopen zondag op evenzoveel support. Tot dan!