Na een regenachtige tocht richting Were Di kregen we het slechte nieuws dat Tessa en Sanne van de weg waren gereden en dus niet aan de wedstrijd gingen starten. Dat was een harde klap, maar gelukkig waren ze er heelhuids vanaf gekomen. Onze topper Meintje kon gelukkig wel snel de weg vinden richting Tilburg om de verdediging bij te staan.

Na dit nieuws begonnen we dan ook niet heel scherp aan de wedstrijd. Het trage veld werkte hierin ook niet echt mee. Gelukkig wisten we dat in het tweede kwart goed om te zetten en creëerden we meerdere mogelijkheden om de score te openen. Echter was het Were Di dat na een uitbraak vanaf de rechterkant de bal voor wist te spelen en de score te openen. De scheids dacht daar gelukkig anders over en gaf aan dat er een overtreding werd gemaakt. Dit zette ons nog scherper. Na enkele pogingen wisten ook wij dan eindelijk de bal over de lijn te slaan. Maar u raad het al, de scheids dacht daar anders over. Geen idee welke overtreding er gemaakt was, maar het enige duidelijke was dat er 0-0 op het bord bleef staan.

Dit was dan ook nog zo toen het rustsignaal klonk. In de pauze was het dan ook wel duidelijk dat er geen grote score op het bord zou gaan staan. Het was echter aan ons de taak om te zorgen dat het onze kant op viel. De tweede helft speelde zich vooral af op de helft van de dames in het oranje groen. Hele grote kansen bleven echter uit. Wel haalden we een aantal strafcorners. Deze stranden echter bij de eerste loper of buiten de palen. Een andere poging wist wel de cirkel te bereiken, maar net voordat hij de doellijn wist te bereiken had de scheids wederom besloten zijn lucht te gebruiken om zijn fluit te doen vibreren. Dit was toch een partij frustrerend. Ruimte om in de discussie te gaan was er ook niet, want een ieder die maar een woord uit zijn keel deed liet ontsnappen, mocht met een kaart gaan uitrusten aan de kant.

Ondanks het feit dat de mannen in het geel anders in de wedstrijd stonden gingen wij ongestoord verder. Mentaal waren wij duidelijk een stapje verder! Helaas waren we net niet scherp in de cirkel. Were Di daarentegen wist nog wel twee kansen te creëren. Achterin stonden we de hele wedstrijd scherp, maar de laatste vijf minuten kwam de bal er toch twee keer doorheen. Bij die tweede kans wist de aanvalster van Were Di zelfs een strafbal te versieren. Dit ging ons niet gebeuren! Het was ons niet gegund vandaag. Terwijl iedereen stoom aan het afblazen was moest de strafbal nog genomen worden. De afloop? Positief. Hoe? Buitenkant paal. Dat zat ons dan gelukkig wel mee..

Vandaag stonden we 1-0 achter, of toch 1-0 voor, 1-1 of toch 2-1 tegen, nee 0-0 stond er op het scorebord. Een vreemde dag, waarin we naar huis gegaan zijn met 1 punt, maar belangrijkste met een compleet en gezond team.

Volgende week spelen we Rotterdam thuis, wij gaan er alles aan doen om dan meer geluk af te dwingen! Tot dan.