HCKZ D1 - Terriërs D1 (22-09-2019)

Tijd voor wedstrijd numero twee. Na drie mooie lelijke punten uit op Nijmegen mochten we onze eerste punten thuis gaan verdienen. 

 

Vandaag speciaal voor Ans, Sophie haar lieve mama en groot fan, die ons heel verdrietig te vroeg heeft moeten verlaten.

Zo’n eerste thuiswedstrijd brengt veel hoogtepunten met zich mee. Isa, Bo, Tessel en Tinesha mochten vandaag hun thuisdebuut maken in het mooie bordeaux rood! En niet in zomaar een nieuw shirtje, Dita heeft ons voorzien van een nieuwe set met achternaam op de rug!!! Het was duidelijk, dit ging onze wedstrijd worden.

Na het eerste fluitsignaal kwamen we dan ook hard uit de startblokken, het was duidelijk dat wij vandaag het tempo gingen bepalen. Tegen wie speelden we dan eigenlijk? Ze noemen zichzelf de geelhemden, de Terriërs. Een kleine blik op Wikipedia leert mij dat Terriërs jachthonden zijn die gefokt zijn voor de jacht op klein roofwild. Nou wij waren vandaag het wild dat de Terriërs op gingen jagen, zeker niet andersom.

In de eerste vijf minuten stond de gashendel misschien net wat te ver open en stranden onze optimistische aanvallen in de aanvallende cirkel. Daar kwam verandering in toen we een corner verdienden na zo’n tien minuten. Deze werd goed genomen door Fleur en Ti, maar de lijnstop dacht hem wel even op Kirsen haar hoofd te tippen, waardoor de bal op de stip ging. Tijd voor Bella om in actie te komen! Een nieuwe specialiteit van onze Goudkamp. De keepster van onze hondjes kon nog net niet knipperen en de bal lag al feilloos in de linkerhoek. 1-0!

Na de 1-0 maakten zakten we wat in en kregen nog een aantal kansen tegen. Een aantal strafcorners tegen zetten ons weer op scherp. Het was duidelijk, de gashandel was ditmaal te ver teruggeschakeld, tandje bij alstublieft. Voor rust wisten wij dan ook niet meer te scoren en voelde het alsof we de Terriërs toch nog teveel ruimte gaven om te hopen op een positief resultaat. Dat gingen we ons niet laten gebeuren! Er moest duidelijk meer qualouteit op de mat!

Na een paar nuttige woorden van Jorge en Roel was het aan ons de taak om de laatste 35 minuten te laten zien dat we echt wel een tandje verder waren. De Terriërs voelden het hondenweer al aankomen. Wederom kwamen we goed uit de startblokken. Een paar prachtige acties langs te lijn strandden helaas toch steeds weer bij de keeper of rond de cirkel. Bij een zeldzame uitbraak van de Terriërs hoorde je ook een zucht van opluchting als de bal er niet in vloog. Alleen maar aanvallen en een doelpunt tegen krijgen, dat ging ons niet gebeuren.

Die opluchting kwam er dan ook toen na een mooie actie op het middenveld Suz met haar backhand kon uithalen. DOELPUNT!!!! De lichte stress kon van onze schouders en de laatste tien minuten konden we vrij gaan hockeyen. Dit was dan ook voor Meike het geval. Na een ongelukkig blessure jaar weer helemaal terug binnen de lijnen. Na een goede press actie kwam ze één op één op de keeper en wist ze de 3-0 achter de lijn te duwen.

Hetzelfde gold voor Sabine. Na een prachtige één-twee met Damy op onze helft kwam ze helemaal in de aanvallende cirkel uit en wist ze ook daar iedereen te passeren en de 4-0 binnen te leggen!

Was t toen klaar? Nee zeker niet. Ook onze Ti, onze nieuwe Nieuw Zeelandse aanwinst, wist haar eerste doelpunt binnen te leggen. Na wat gerommel in de cirkel wist ze van dichtbij de keepster te passeren en haar bijdrage te leveren in onze 5-0!!! overwinnning.  Wat zegt Alou dan? Aloulujah wat lekker!

We hebben gehockeyd naar bevrijding, het ging zeker niet vanzelf, maar 6 punten uit twee wedstrijden is toch wel heeul erg lekker. Op naar Were-Di!

 

 

Dames 1 Overzicht