Klein Zwitserland H1 – HDM H1 (01-06-2019)

Afgelopen zaterdag speelden wij onze tweede play-outwedstrijd tegen stadsgenoot HDM. De inzet weet u: lijfsbehoud in de Hoofdklasse. 

Nadat wij vorig seizoen vriend en vijand verrasten door middels een dubbele promotie een ticket voor de Hoofdklasse te grijpen, werden wij door velen al snel afgeschreven. Mooie prestatie die promotie, grandioos zelfs, maar KZ zou er direct weer uitvliegen. Aan het begin van het seizoen werd door een veertiental hockeyprominenten voorspeld wie direct zou degraderen en wij kregen 10 van de 14 stemmen. Wat is er mooier dan het tegendeel proberen te bewijzen? Directe degradatie hadden wij sowieso al afgewend, maar dat zou niets waard zijn als wij in de play-outs als nog ten onder zouden gaan. Na de winst van afgelopen donderdag op HDM (1-2) konden wij het zaterdag afmaken op eigen veld. Bij winst zouden wij nog een jaar Hoofdklasse spelen, terwijl een verliespartij een beslissende wedstrijd op zondag betekende. 

Het was wederom een bizarre ambiance om in te spelen. Wederom rijen dik, vuurwerk, trommels en dan werd er ook nog vrijwel de hele wedstrijd gezongen en geschreeuwd door ons publiek. Het geluid dat ons publiek wist te produceren, is toch wel bewonderingswaardig. Dat maakt het spelen van zulke wedstrijd nog mooier.

De wedstrijd was door het publiek al vanaf het begin in vuur en vlam gezet en wij streden als gladiatoren om de winst over de streep te gaan trekken. HDM was daarentegen niet voornemens het ons makkelijk te maken. Zij zouden vandaag een hoger niveau halen dan zij donderdag hadden gedaan omdat dit hun laatste kans was op hun promotiedroom. Eigenlijk waren er nog geen echt grote kansen geweest, toen Tim de bal op het middenveld had. Het was Ben die vanaf de rechterkant opstoomde en de bal op maat kreeg ingespeeld van Tim. Ben snelde op de cirkel af en net voordat hij deze betreden zou, passte hij de bal naar Koen. Koen stond wel in de cirkel en werd achtervolgd door een HDM-verdediger. De pass van Ben kwam uiteindelijk op een van de voeten van die verdediger en dus mochten wij een strafcorner nemen. Enzo mocht aanleggen en pushte hard langs de uitloper en eveneens langs de keeper. De bal werd echter wel gestopt: de lijnstopper stond nog in de weg, maar hij stopte de bal onreglementair met zijn lichaam. Strafbal. Tinus mocht dit klusje gaan klaren, terwijl de keeper van HDM hem uit zijn concentratie probeerde te houden. Tinus heeft sinds hij de strafballen neemt voor KZ nog nooit gemist en dit zou wel een ongelukkig moment zijn om te missen. Daar dacht Tinus net zo over en dus pushte hij de bal hard op de plank: 1-0!

Deze stand vasthouden en we zouden ons handhaven in Hoofdklasse. Maar goed, er was nog bijna een uur te spelen, dus makkelijk zou het zeker niet worden. Verstandig zou het ook niet zijn om nu al voor de cirkel te gaan hangen en dus zochten wij naar een tweede goal. Het was Wouter Rens die ongelooflijk dichtbij de treffer kwam toen hij na een mooie actie in de cirkel van HDM terecht kwam. Uiteindelijk schoot hij snel met zijn backhand, maar het schot miste net de kracht om tot doelpunt gepromoveerd te kunnen worden. 

In het tweede kwart werden wij wederom gevaarlijk. Nico Keenan had de bal in de rechter hoek van het veld en zag in zijn ooghoek een rood shirt bij de tweede paal vrijstaan. Hij schoot de bal hard voor de goal langs en zo waar was Koen daar inderdaad aanwezig. Hij raakte de bal met zijn backhand, maar kon helaas net niet trefzeker zijn. Aan de andere kant begon HDM ook meer van zich af te bijten. Zij moesten uiteraard scoren en kwamen daar in het tweede kwart heel erg dichtbij. Een middenvelder van HDM speelden in ons 23-metergebied zijn directe tegenstander uit en zag een spits voor zijn man komen. Een harde flats in de cirkel werd verlengd op zo’n 6 meter van onze goal en zou richting de rechterbovenhoek zijn gegaan, maar Koene kon met een reflex zijn linkerhand tegen de bal aan krijgen. Aan het einde van het tweede kwart versierde HDM hun eerste strafcorner door de bal handig om een voet te leggen van onze verdediger. De bal werd echter verkeerd aangegeven en dus moest hun sleepspecialist uithalen mijn zijn backhand: voorlangs en dus geen goal. Niet veel later pompte HDM een bal in onze cirkel en toen een spits goed voor zijn verdediger kwam, kon hij de bal op de voet van diezelfde verdediger tippen: wederom een strafcorner tegen. Nu werd de bal wel goed aangegeven en de push die volgde was goed: de bal ging richter de linker kruising, maar nu was het de stick van Koene die redding bracht. Met een 1-0 voorsprong gingen wij de rust in en nog steeds zou dat genoeg zijn om ons te handhaven. Het spel kon echter wel beter en dus was er in de tweede helft nog zeker werk aan de winkel.

Terwijl het eerste kwart voor ons was en het tweede kwart voor HDM, was het derde kwart iets meer in evenwicht, alhoewel HDM iets meer balbezit had. Enkele kansen over en weer vielen wel te noteren. Zo zou Koen de bal in de cirkel aangespeeld krijgen en met een knappe stickbeweging tipte hij de bal richting de goal. Hun keeper stond echter goed opgesteld en kreeg de bal op zijn lichaam. Aan de andere kant was een gelijksoortige situatie. Een bal werd de cirkel ingeslagen en van dichtbij kon een HDM-spits tippen, maar ook deze bal kwam op het lichaam van onze keeper. Wij zouden geen strafcorner meer gaan krijgen, maar HDM wel. Nadat Leo er in de eerste helft ook nog één goed had uitgelopen, werd de bal nu naast gepusht. Dit alles gebeurde na het belangrijkste moment in de tweede helft: zo’n 4 minuten na de hervatting was het namelijk Ruben geweest, die de bal aangespeeld kreeg in de vijandelijke cirkel. Hij draaide snel naar zijn backhand en schoot verwoestend raak in het zijnet: 2-0! Nu leken we helemaal op rozen te zitten.

Het laatste kwart was een kwestie van overleven. Nu hoefden we het spel niet meer te maken, we moesten alleen zorgen voor het winnen van deze wedstrijd. HDM zette nog eenmaal aan en kreeg nog een tip-inkans, maar ook deze inzet werd gekeerd, nu door de klomp van Koene. Wij verdedigden met man en macht en zeker toen HDM 8 minuten voor tijd hun keeper wisselden voor een extra veldspeler, kwamen wij in de verdrukking. In de verdrukking zitten is niet fijn, maar voor ons is het geen nieuwe situatie. Wij zijn dit jaar vaak in de verdrukking gekomen en gaven dan geen krimp. Zo ook nu: wij trokken het resultaat over de streep en wisten ons te handhaven in Hoofdklasse door een 2-0 zege op HDM!

Dit jaar hebben wij wederom iets gepresteerd wat weinigen voor mogelijk hadden gehouden. Wij hebben ons gehandhaafd in de beste competitie ter wereld. Twee jaar geleden promoveerden wij zonder een wedstrijd te verliezen vanuit de Eerste Klasse, vorig jaar verrasten wij vriend en vijand door Hurley te verslaan en te promoveren naar de Hoofdklasse en dit jaar hebben wij wederom het onmogelijke gepresteerd! We mogen trots zijn op onszelf, maar vooral ook op de club en het publiek. Wij zijn enorm dankbaar dat wij voor zo’n club en zo’n publiek mogen spelen en voelen ons dan ook bevoorrecht. Wij realiseren ons namelijk dat het bijzonder is hoeveel iedereen meeleeft met onze prestaties en dat geeft ons een extra boost in wedstrijden als deze. Dank jullie wel voor de enorme steun dit seizoen!

Heren 1 Overzicht