Almere H1 – Klein Zwitserland H1(03-05-2019)

Met nog drie competitieronden tot het seizoen ten einde was, traden wij vrijdagavond in Almere aan tegen de gelijknamige HC.

Op het moment van spelen stond Almere met 1 punt minder dan wij op de 11e plaats, terwijl wij 10e stonden. Ook SCHC stond met 1 punt minder dan wij in de buurt en dus was dit duel terecht aangeduid als cruciaal. Winnen zou een enorme stap betekenen naar in ieder geval geen rechtstreekse degradatie en ook een grote stap richting directe handhaving. Verliezen zou betekenen dat rechtstreekse degradatie een serieuze optie kon worden.

In een ambiance zoals wij hadden verwacht – veel supporters van beide kanten, die allen veel lawaai maakten – was de wedstrijd redelijk in evenwicht. Na 7 minuten was de eerste kans voor de Almeerse hockeyclub, toen de rechter middenvelder van Almere met een splijtende pass een der Almeerse spitsen zocht en vond. Deze gaven wij net iets te veel ruimte en met zijn backhand schoot hij hard raak in de benedenhoek: 1-0 achter. Na deze ongunstige start bleef het spelbeeld onveranderd: in evenwicht.

In het tweede kwart kregen wij de eerste strafcorner van de wedstrijd. Goede aangeef en stop. Sleep richting de goal, maar helaas was hun eerste uitloper er als de kippen bij om Enzo’s inzet te kunnen blokken. Echt grote kansen volgden niet in dit kwart en dus leken wij met een 1-0 achterstand de kleedkamer op te gaan zoeken. Niets bleek echter minder waar, want diezelfde aanvaller van Almere die al had gescoord, kreeg wederom de bal in onze cirkel. Nu was hij omringd door drie van onze verdedigers, maar met een knappe actie speelde hij zichzelf vrij en vond hij de binnenkant van de paal: 2-0 achter. Rust.

Na de rust kwam er een ander KZ uit de kleedkamer. Alle schroom was van ons afgegooid en dit resulteerde in aanvallend spel van onze kant. Nico had een mooie actie voor ons in petto en met zijn backhand schoot hij richting de goal. Deze poging werd gekraakt door een Almeerse verdediger en leek net langs de verkeerde kant van de paal te gaan. Leek, want daar stond de scheidsrechter van dienst, die de bal ongelukkig (voor hem en Almere) binnenhield. Zoals een echte spits betaamd, handelde Koen als een soort roofdier en schoot de bal die was blijven liggen hard binnen: 2-1! En dat na enkele minuten in de tweede helft, een betere start konden wij ons niet wensen. Nu was het een zaak van doordrukken. Dit deden wij dan ook en wij hadden het veldoverwicht. Helaas leidde dit niet echt tot grote kansen. Wellicht op 1 na: Pastoor kreeg in de bal zo maar aangespeeld in de cirkel en met zijn handelsmerk – de tip – verlengde hij de bal op goal. Helaas kreeg de keeper deze bal op zich. Wel volgde er nog een reboundkans voor Ruben, die de bal aan zijn stick hield en door twee verdedigers werd opgejaagd. Hij was op zoek naar een strafcorner, maar werd goed verdedigd.

Het laatste kwart dan. Nog steeds 1 goal achter. Een gelijkspel was voor ons ook gunstiger dan voor Almere en dus gingen wij nadrukkelijk op zoek naar de gelijkmaker. Uiteraard betekent meer druk naar voren zetten ook meer ruimtes weggeven in de achterhoede. Almere kwam er daardoor enkele keren gevaarlijk uit met een paar snelle spelers. Eerst kregen zij een goede counterkans, waarbij zij een overtalsituatie hadden (3 tegen 2). Goof dacht met een ingenieus plan de counter af te kunnen breken, maar helaas sorteerde dit niet helemaal effect. Toch waren de Almeerse spelers enigszins van hun à propos zullen we maar zeggen en strandde hun counter in onze cirkel. Niet veel later kregen zij een strafcorner te nemen, hun eerste van de wedstrijd. Als deze erin zou gaan, was het wel klaar. Aangeef en stop waren goed. Harde sleep, maar deze ging naast. Toen, met nog 4 minuten en 22 seconden (volgens het scorebord, dat aan het einde van de wedstrijd ook gevolgd zou gaan worden), kregen wij een strafcorner te nemen. Hier was slecht uitverdedigen van Almere aan voorafgegaan: een scoop van Almere mislukte en in deze overname konden wij een strafcorner forceren. Dit zou het perfecte moment zijn voor de gelijkmaker. Aangeef en stop waren goed. Toen zou een tikje van onze stopper volgen, zodat Enzo om de aangever kon pushen (zoals hij tegen HGC nog scoorde vorige week). Dit tikje was helaas iets te veel naar voren, waardoor Enzo teveel tijd nodig had om te pushen en hun eerste uitloper weer goede Almeerse zaken kon verrichten. Hierna speelde Almere de wedstrijd professioneel uit in de hoek en konden wij geen kans meer creëren. Verlies dus. Een duur verlies.

Ineens ging Almere over ons heen op de ranglijst en stonden wij 11e met nog 1 punt boven SCHC, dat de laatste wedstrijd van het seizoen Almere nog zou treffen. Er was overigens geen tijd om te balen, want in minder dan 40 uur na onze verliespartij, zouden wij een volgende tegenstander treffen: Pinoké uit.

Heren 1 Overzicht